Gastcolumn Chicklit.nl

Ik was zeventien, hij was eenentwintig. Hij, die bijzonder aantrekkelijke man in wording, waar ik al jaren smoorverliefd op was. Nooit zag hij me staan, tot die ene nacht in december. Bloednerveus zat ik op zijn bank, friemelde ongemakkelijk met mijn handen en lachte net iets te hard om zijn grapjes. We wisten allebei wat er ging gebeuren, maar wilde ik dat...

Een deel van me verlangt er naar, maar een ander, redelijk dominant deel in mijn hersenen, heeft er ab-so-luut niets mee: sporten.
De oplossing lijkt simpel, als je geen zin hebt om te sporten, dan sport je toch gewoon niet? En daar is inderdaad helemaal niets mis mee, tot die ene broek opeens wel erg strak begint te zitten en er cijfertjes op de weegschaal verschijnen die ik eerder heb...

Niets te verliezen werd tweede in de schrijfwedstrijd van uitgeverij Verbum Crime - Vrouwenthrillers.nl

Column voor de website whoopsiedaisy.nl

Onderstaande column verscheen in september in de Viva:

Dolgelukkig getrouwd. Hoogzwanger van de tweede. Dit keer een jongetje. Een bloeiende praktijk voor leerproblemen. Klaar. Op mijn dertigste verjaardag had ik alles waar ik van gedroomd had.
Toch was er die onrust. Ik weet nog hoe ik me voelde toen de klok twaalf keer sloeg en iedereen me feliciteerde met mijn verjaardag...

Hyves, Facebook, Twitter en LinkedIn, handig, leuk en gezellig, maar zeker ook confronterend. Daar staan ze dan opeens tussen je contactpersonen, je BFF’s van jaren geleden die toch niet zo forever bleken te zijn.
Lag het aan mij? Lag het aan hen? Of is het gewoon zoals het leven gaat? Of in ieder geval mijn leven. Ik heb het wel vaak gedacht hoor. Dan kwam ik iemand tegen en dan klikte...

Uiterlijk, leeftijd en woonplaats, dat gedeelte is vrij eenvoudig. Lastiger is de naam en het karakter. Ze moet origineel zijn, maar niet te afwijkend. Niet te zoetsappig, maar tegelijkertijd niet te bitchy of te stoer. Je moet je wel met haar kunnen identificeren. Zij maakt of breekt het verhaal. Geen klik met de hoofdpersoon? Dan is het helaas een waardeloos boek.
En dan zijn er nog...

‘Ben jij Adam?’ Mijn stem klinkt iets hoger dan normaal.
Hij knikt me zakelijk toe. Ik twijfel. Moet ik hem nu de hand schudden? Hij staart me een paar seconden recht in mijn ogen aan. Net op het moment dat ik mijn hand wil uitsteken, zet hij een stap naar voren. ‘Zullen we?’
‘Eh ja,’ antwoord ik zenuwachtig. Zo sierlijk mogelijk loop ik in de richting van de lift. Ik voel zijn...

Ik tuur zenuwachtig in de spiegel. O my god, het zit er nog steeds! Mijn voorheen gave huidje, zit opeens vol met jeukende rode bultjes. Hoe laat is het? Half tien? Nog vier uur en die cameraploeg staat voor de deur. Paniekerig staar ik naar mijn spiegelbeeld, het zal toch zeker wel wegtrekken? Kreunend sluit ik mijn ogen terwijl mijn gedachten langzaam terugglijden naar begin mei, toen ik al...

Ik was een jaar of dertien toen ik hem zag lopen. Ik weet niet of het dat iets te kleine zwarte zwembroekje was of zijn zwoele Franse tongval, maar het was liefde op het eerste gezicht. Drie weken lang hebben we elkaar begluurd bij het zwembad en op de laatste dag van mijn vakantie was het dan eindelijk zover: we voerden een gesprek. Nou ja, een gesprek is misschien wat overdreven, aangezien...